Een klein voorproefje

Voorproefje:

Nu besloot ik, omdat het toch in mijn hoofd zat, me eens in te lezen in dat Tinder. Het was blijkbaar de bedoeling dat je tot vijf foto’s van jezelf erop gooit en wat brabbelt over hoe geweldig je bent. Vervolgens kun je je in dat enorme speelveld van hopeloze mensen storten. Als je dan iemand de moeite waard vindt om eens gezellig mee te keuvelen dan swipe je naar rechts. Ziet ze eruit als een treinramp, dan naar links. Ik besloot de app te installeren. Ik pakte mijn telefoon en ging naar de Google Play store. Zocht op Tinder en kwam gelijk allerlei reacties tegen.

‘Ik heb nooit een match, kutapp,’ schreef ene Ronnie.
Dat komt misschien doordat je eruitziet als iemand die alleen een aquarium in huis heeft Ronnie.
‘L03E tindah!’ aldus Rashia.
‘Allerlei interessante mensen leren kennen,’ schreef Lione.
‘Mooie date. Lekker neuken,’ schreef ene Vincent.
Mijn interesse was gewekt, ik installeerde de app.

Nu kwam het volgende probleem, welke foto’s zet ik erop? Het was blijkbaar gekoppeld aan mijn Facebookaccount en ik moest er enkele selecteren. Lekker dan, ik maak nooit foto’s van mijzelf. Ik maak überhaupt nooit foto’s. Maar om nu een stilleven van mijn boekenkast en mijn verzameling rode handdoeken erop te zetten leek me nu ook niet een potentiële aantrekkingsfactor voor anderen. Ik besloot foto’s uit Rome en Lissabon te nemen. Eén met zonnebril en één zonder. Ik bedacht me dat sporten wellicht ook wel een potentiele aantrekkingsfactor kon zijn dus selecteerde ik een foto waarbij ik aan het windsurfen ben en een door endorfine gepompt gezicht trekt. Iets dat op een glimlach lijkt. Maar nu ook een tekst. ‘Zeg iets over jezelf’ stond er.
‘Ik hou net zoveel van lange rijen in de supermarkt als van de straat geschraapte octopus,’ zette ik er neer.
Als laatste diende je je locatie op te geven. Op hoeveel kilometer afstand je iemand wou ontmoeten.
Ik vond 50 een mooi getal. Mocht er geneukt gaan worden streept dat wel weg tegen de benzinekosten. Ik begon met swipen.

De eerste vrouw die in mijn beeld kwam heette Saskia. Saskia hield van reizen en had haar hoofd iets te lang in een centrifuge laten liggen. Of ze was een klinisch wonder, hoe kun je op je 33e meer rimpels hebben dan de stroomversnelling bij de Huttenheugte? Ik drukte op haar foto en wou naar rechts swipen. Ik vroeg me even af of dit niet ontzettend lullig was. Voor Saskia. Zou ze niet meer verdienen?
Nee, bedacht ik me 0.8 seconden later. Saskia mag naar anderen.

De tweede vrouw was Debbie. Debbie hield van reizen. Debbie hield ook van de natuur. Ze had een foto die zo als Beversport promotiemateriaal zou kunnen dienen. Wat een mooie schoenen Debbie, superhandig bij het schoonmaken van een paardenstal!

Geertruida. Hield ook van reizen. En zo te zien van tien kilo wortels in haar wangen stouwen.

Na tien minuten legde ik mijn telefoon weg. Wat is dit? Heb ik ooit een meeting gemist met mensen die alleen maar reizen? Ik kan me vergissen maar volgens mij is het altijd aardig druk bij de Etos, de Lush en de Miss Etam. En dat zijn niet alleen maar bejaarden, maar mensen tussen de 25 en 35. Die zijn niet allemaal op reis, maar als ik dit zo zag begon ik te twijfelen aan mijn eigen waarnemingsvermogen.

Tamara hield van reizen en van lekker gek doen. Ze had foto’s van zichzelf in een dierentuin en op het strand, gearmd met een ander iemand met dezelfde sjaal. Ze moesten lachen. Zou de fotograaf ook dezelfde sjaal hebben?  Tamara zag er wel goed uit. Ze had lang bruin haar. Ze had een slank postuur een best mooie, serieuze blik in haar ogen. Ze kwam wel wat afstandelijk en middle of the road over, maar ik moest toch iemand naar rechts swipen vandaag. Die eer was aan Tamara bedeeld. Ik legde mijn telefoon weg. Ik vond het voor nu genoeg

Volg me op de mail
Facebook
Google+
http://friso.conycatcher.nl/index.php/een-klein-voorproefje/
Twitter
LinkedIn